Sporten en studeren in Amerika. Neem contact met ons op voor meer informatie: info@globalsportandstudy.nl
Tien vragen aan …Madelief Lammers

Tien vragen aan …Madelief Lammers

Tien vragen aan … is een rubriek van Global Sport and Study, waarin we een sporter, student of coach naar zijn of haar mening vragen over uiteenlopende onderwerpen. Natuurlijk hoofdzakelijk sport en studie gerelateerd. In deze editie is het de beurt aan Madelief Lammers. 

Madelief vertrok afgelopen zomer naar Amerika, om daar te gaan studeren en voetballen op Middle Georgia State University in Cochran, Georgia. Voordat Madelief de oversteek naar Amerika maakte, voetbalde zij onder meer bij SteDoCo en s.v. Houten. In augustus 2019 maakte Madelief op 17 jarige leeftijd haar debuut in het eerste van SteDoCo.

“We zijn allemaal heel nieuwsgierig naar jouw ervaringen in Amerika, kan je ons daarover  wat vertellen?”

1. “Madelief, hoe ben je op het idee gekomen om naar Amerika te gaan om daar te gaan studeren in combinatie met voetballen?”

‌Ik voetbal al sinds mijn 6e en ben hier altijd erg fanatiek mee bezig geweest. Daarnaast had ik van kleins af aan ook al de droom om in mijn eentje op pad te gaan. Eerst wilde ik graag een jaar naar een Amerikaanse high school, maar toen ik dit tegenkwam wist ik dat dit perfect bij mij zou passen.


Foto: Madelief in actie bij SteDoCo

2. “Hoe was je reis en de ontvangst op de campus?” 

Het was een lange reis, ik vloog van Brussel naar Washington en toen door naar Atlanta. Het afscheid vanaf Brussel was even lastig, maar dat ging snel voorbij.

Bij aankomst werd ik meteen warm welkom geheten door een teamgenootje, waarna ik iedereen die zelfde avond nog heb ontmoet. De meiden waren allemaal meteen erg gezellig en behulpzaam.

3. “Wat zijn de (grote) verschillen met het voetballen in Nederland? En hoeveel uur per dag, per week train je, en hoeveel wedstrijden speel je?”

Het aller grootste verschil is de seizoensopbouw. Hoe wij gewoon rustig elke zaterdag een wedstrijd spelen doen ze dat hier wel even anders. Het seizoen proppen ze in ongeveer 3 maanden. Hierdoor speel je soms wel 3 wedstrijden per week. Daarnaast train je ongeveer elke dag wel. Hoe wij in Nederland een uur rijden al een aardig stuk vinden, rijd je hier soms wel 7 uur naar een uitwedstrijd, een enorm verschil dus. Daarnaast is het voetbal een stuk fysieker en wordt er meer op de lange bal gespeeld.

   
Foto’s: Madelief (#23) in actie voor het team van Middle Georgia State University

4. “Waar heb je het meest aan moeten wennen?” 

In het begin moest ik wennen aan de hoeveelheid trainingen. De eerste twee weken hadden we pre-season, dit betekende elke ochtend conditietraining en elke avond nog een voetbaltraining. Dit was leuk, maar erg pittig. Daarnaast vond ik het ook wel een gek idee dat ik zo ver weg was van mijn vrienden en familie, maar dat voelde na een weekje eigenlijk al heel gewoon.

   
Foto’s: Nesmith Field voetbal veld met het scorebord, rechts.

5. “Kun je iets vertellen over het leven op de campus?” 

‌Ongeveer de helft van mijn team woont op de campus (de andere helft woont off campus in housing) dit is heel gezellig. We eten eigenlijk altijd samen en ’s avonds zijn we vaak aan het poolen of tafeltennissen. Het leven in de dorms is eigenlijk alleen maar te beschrijven als heel erg gezellig. Daarnaast is het ook heerlijk dat je maar een paar minuutjes hoeft te lopen naar je lessen.

 
Foto’s: MGSU campus in Cochran.

6. ”Hoe is het eten op de campus?” 

We eten hier 3x per dag in de cafetaria. Dit voldoet aan alle stereotypen: hamburgers, friet, pancakes in overvloed. Maar daarnaast is er ook altijd gezond eten te vinden.

7. “Heb je behalve met je teamgenoten ook contact met andere studenten en/of sporters?”

Ja zeker, naast mijn teamgenoten heb ik ook contact met mensen uit mijn klas en vrienden die ik op campus heb ontmoet: bij het pool centre bijvoorbeeld. Daarnaast reizen we bij conference games altijd samen met het jongens team, dus die leer je ook goed kennen.

8. “Heb je al tijd gehad om meer van de omgeving te zien?” 

Als we een vrije dag/avond hebben gaan we eigenlijk altijd wel wat doen in de steden rondom Cochran. Daarnaast hebben we wedstrijden gehad in Florida, Mississippi & Alabama. Tijdens deze tripjes verbleven we in een hotel en zagen we veel van de omgeving wat heel erg leuk was.


Foto: Gemeentehuis in Cochran

9. “Wat kunnen wij als Nederlanders leren van Amerikanen op sportgebied?”

‌Ik vind het heel goed hoe serieus sport hier word genomen. Zo word je bijvoorbeeld snel doorgestuurd naar een fysio om te zorgen dat je zo snel mogelijk weer fit bent. Er word minder snel gezegd dat je rust moet houden, eerst proberen ze er alles aan te doen om je wedstrijd fit te maken. Zo had ik laatst last van mijn lies, ’s ochtends dacht ik dat de wedstrijd die avond moest missen. Maar na massages, heating, icing, taping & een massage gun behandeling voelde ik me ‘s avonds helemaal fit.

10. “Mis je Nederland?” 

Ik kijk er erg naar uit om met de kerstvakantie mijn vrienden en familie weer te zien, maar tot nu toe heb ik Nederland nog niet gemist. Ik denk dat dat komt omdat ik het hier ontzettend naar mijn zin heb, dus dat is alleen maar een goed teken 🙂

Madelief, heel erg bedankt voor het beantwoorden van onze vragen en de informatie. Wij wensen je  natuurlijk weer heel veel plezier en succes, en we blijven je natuurlijk volgen!

Wil jij ook de verhalen van Madelief en onze andere student-sporters blijven volgen;l ike ons dan ook op Facebook, en volg ons op Instagram.

Lijkt het jou ook leuk om in Amerika te sporten en studeren? Meld je dan nu hier vrijblijvend aan en wij nemen snel met je contact op!

Leave a Reply